کد مطلب:46343
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:14
در حاليكه قرآن كريم پيامبر اكرم (ص ) را مبين وحي معرفي كرده است و ايشان نيزوحي را تبيين فـرمـوده انـد و ايـن تعاليم و تبيين ها از طريق صحابه ايشان به مارسيده است , ديگر چه نيازي به تفسير است , اساسا آيا تفسير جايز است ؟
اولا : قـرآن كـريـم از هـمـه انسانها , چه مومن چه كافر , چه در عصر نزول چه در غيرعصر نزول خواسته است كه در آيات قرآن تدبر و تفكر كنند . افلا يتدبرون القرآن و لو كان من عند غيراللّه لوجدوا فيه اختلافا كثيرا ( نساء / 82 ) . اين مطلب دلالت صريح دارد كه با تدبر و تفكر مي توان معاني آيات را درك كرد . پس لزومي ندارد براي درك قرآن به درك صحابه رجوع كنيم . بلكه براي درك و تفاصيل احكام كه راهي جز رجوع به روايات پيامبر (ص ) و ائمه (ع ) نداريم , بايد به آنها رجوع شود . علاوه بر اين , طرق وصول به درك و فهم صحابه يا پيامبر اكرم (ص ) , همان روايات است و روشن است كه از ميان روايات تعداد زيادي دچار تحريف شده اند و سند درست ندارند . وجود تعارضات و اختلافها ميان احاديث نيز نكته اي است كه بايد به آن توجه داشت .
تفسير الميزان ج 3
طباطبائي - سيد محمد حسين
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.